ODWÓRKOWE KÓŁKA RÓŻAŃCOWE

„Jeśli pięć milionów dzieci na całym świecie będzie modliło się na różańcu, to świat będzie zbawiony” (wg św.o.Pio)

Madzia Buczek, mała dziewczynka z Łazisk Górnych, chora na wrodzoną łamliwość kości, miała na swym podwórku troje dobrych przyjaciół, z którymi często na wspólnych zabawach spędzała czas przed domem. Kiedy zbliżała się pora modlitwy Anioł Pański, a potem południowego różańca odmawianego na antenie Radia Maryja lub Koronki do Miłosierdzia Bożego, dzieci przerywały zabawę i modliły się...

Pewnego dnia podczas wakacji, jej przyjaciele wpadli na szokujący pomysł, aby założyć gang. O swym pomyśle powiadomili także swą koleżankę Madzię, oświadczając, że już opracowali plan założenia gangu. Ona jednak, duchowo ponad wiek rozwinięta, od razu odrzuciła tak niedorzeczny pomysł i zaproponowała im założenie, zamiast gangu, Podwórkowego Koła Różańcowego Dzieci. Pomysł jej został przez nich przyjęty, więc od początku ustalono, że będą co dzień odmawiali dziesiątkę Różańca Świętego. w wyznaczonych intencjach; zawsze o tej samej godzinie, po 15.00, czyli po odmówieniu koronki do Miłosierdzia Bożego. I tak – dziewięcioletnia Madzia stała się inicjatorką, potem moderatorką i głównym motorem napędowym zbożnej inicjatywy, która niezwykle szybko objęła cały świat.

Aby uprawomocnić spontaniczną decyzję swoich młodych przyjaciół, inicjatorka postanowiła wykonać z papieru dla wszystkich legitymacje członkowskie, stwierdzające przynależność do Kółka. Wpisała do nich dane członków, a każde z dzieci musiało własnoręcznym podpisem potwierdzić swoją przynależność do tej nowej wspólnoty... Po kilku dniach jej starsza siostra sporządziła dla całej czwórki trwalsze legitymacje, ciekawie ozdobione, które w przyszłości stały się wzorem dla oficjalnych druków powszechnie wprowadzonych dla członków wszystkich kółek, które w niedługim czasie zaczęły tworzyć się. Ale o tym za chwilę...

Kiedy wakacje się skończyły, trudno było spotykać się wobec rozlicznych obowiązków, toteż postanowiono, że każde z nich będzie odmawiać swoją dziesiątkę różańcową u siebie w domu, łącząc się duchowo z pozostałymi członkami ich niewielkiego Kółka...

Wkrótce Madzia wraz z mamą, wracając z pielgrzymki do Górki Klasztornej, w niedzielę 14 września 1997 roku – w święto Podwyższenia Krzyża Świętego – odwiedziła siedzibę Radia Maryja w Toruniu. Spotkawszy dyrektora radia, ojca Tadeusza Rydzyka, w rozmowie z nim zwierzyła się, że założyła Podwórkowe Koło Różańcowe Dzieci, po czym wytłumaczyła na czym polega działalność ich Kółka i jaki jest jego cel. Ojcu Dyrektorowi spodobał się ten pomysł, więc zaraz jej zaproponował, by zachęciła wszystkie dzieci, za pośrednictwem Radia Maryja, do utworzenia takich Kół na swoich podwórkach. I tak, na początku lutego 1998 roku na antenie radiowej zaistniała pierwsza wzmianka o Podwórkowych Kółkach Różańcowych Dzieci, wyemitowana w ramach wieczornej audycji dla nich.

Cel, jaki postawiono PKRD, było wypełnianie wezwania do modlitwy różańcowej, jakie Matka Boża skierowała do trójki pastuszków: Łucji, Hiacynty i Franciszka, objawiając się im w Fatimie, w 1917 roku. To wezwanie Maryi członkowie PKRD zaczęli realizować zobowiązując się do codziennego odmawiania co najmniej jednej dziesiątki różańca, w wyznaczonych intencjach:

- Za Ojca Świętego

- Za cały Kościół Święty w Polsce i na świecie

- Za biskupów, kapłanów i siostry zakonne

- Za naszą Ojczyznę

- Za Radio Maryja i dzieła przy nim powstałe

- Za misje

- Za dzieci nienarodzone

- O przykład żywej wiary w rodzinach

- O pokój na świecie

- O nawrócenie zatwardziałych grzeszników

- O rozwój PKRD

Przyjęto również motto: Nie ma dnia bez modlitwy, nie ma tygodnia bez Eucharystii, nie ma miesiąca bez spowiedzi...

Od tej chwili „Podwórkowe Koła Różańcowe Dzieci zaczęły dynamicznie się rozwijać, powstając w różnych zakątkach naszej Ojczyzny, a także poza jej granicami. Rezultatem tej zachęty była ogromna ilość listów przysłanych do Madzi. Były to listy ze zgłoszeniami o powstałych PKRD od kapłanów, sióstr zakonnych, katechetów, od rodziców oraz od samych dzieci”.

Już od początku można było odczuć błogosławieństwo Boże dla tej inicjatywy, czego dowodem był nie tylko niezwykle szybki liczebny wzrost tych nowych kółek różańcowych, ale i mnogość pomysłów na to, aby zachęcić jak najwięcej dzieci do przyłączenia się; by zintegrować je w jednej wielkiej wspólnocie, która ma wielką moc; aby pozwolić im nawzajem poznać się; aby na tych spotkaniach nie zatracić tej zdrowej naturalnej radości, która jest atrybutem wieku dziecięcego.

Od marca 1999 roku rozpoczęły się coroczne pielgrzymki PKRD do tronu Królowej Polski, na Jasną Górę. Już na pierwsze spotkanie, z różnych okolic Polski przyjechało tak wielu członków nowopowstałych Kółek, że nie mogli się zmieścić nawet w bazylice jasnogórskiej. Odtąd „pielgrzymowanie na Jasną Górę stało się tradycją tej wspólnoty.

Co roku, w czerwcu, członkowie PKRD nie tylko z Polski, alei i spoza naszych granic, gromadzą się na wielkim jasnogórskim placu. I to jest najważniejsze wydarzenie podczas całego roku formacji. To dzień radosnego świętowania, na które składa się wspólna modlitwa różańcowa, koncerty, konkursy, czas świadectw, natomiast centrum stanowi uroczysta Eucharystia. Każda pielgrzymka posiada swoje hasło przewodnie, a każdy uczestnik otrzymuje specjalnie wydany folder, zawierający najważniejsze informacje o PKRD oraz rozważania różańcowe.

Z roku na rok wzrasta liczba uczestników, co jest świadectwem żywej wiary i miłości do Matki Najświętszej oraz pragnienia wspólnej modlitwy, śpiewu i spotkania. W większości uczestnikami pielgrzymek są członkowie PKRD, ale są to również dzieci, które jeszcze nie należą do tych Kół.

Od roku 2001 systematycznie, średnio raz w miesiącu, organizowane są Regionalne Spotkania PKRD w różnych regionach naszego kraju. Dwa z nich odbyły się także za granicą: w czeskim Jabłonkowie oraz w Bochum, w Niemczech. W planie każdego spotkania jest modlitwa różańcowa, Msza święta oraz poczęstunek. Regionalne Spotkania PKRD zajmują ważne miejsce w formacji członków, ponieważ dają możliwość wspólnej modlitwy, radosnego śpiewu, zabawy i rozmowy oraz podzielenia się doświadczeniem prowadzenia PKRD. Integrują również poszczególne Koła i ożywiają ich działalność.

Podwórkowe Koła Różańcowe Dzieci stale się rozwijają. Przez cały czas przychodzą listy ze zgłoszeniami nowopowstałych lub powiększających się PKRD. Obecnie do tej wspólnoty należy ponad 140 000 członków z Polski i 31 krajów świata: z Australii, Austrii, Belgii, Białorusi, Brazylii, Czech, Filipin, Francji, Indii, Irlandii, Islandii, Kanady, Kenii, Litwy, Madagaskaru, Myanmaru (dawnej Birmy), Niemiec, Norwegii, Nowej Zelandii, Portugalii, Rosji, Słowenii, Stanów Zjednoczonych, Szwajcarii, Szwecji, Tanzanii, Ukrainy, Wielkiej Brytanii, Włoch, Wyspy Salomona i Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

Niezwykłym wydarzeniem w historii PKRD było osobiste spotkanie założycielki Kółek z Janem Pawłem II w dniu 10 czerwca 1999 roku, w Drohiczynie, gdzie Ojciec Święty został honorowym członkiem tej wspólnoty. Mimo braku biletów i wielu przeciwności, mogła ona uczestniczyć w procesji darów ofiarnych i złożyć Ojcu Świętemu księgę z historią powstania PKRD, świadectwami i pięcioma tysiącami nazwisk członków. Wręczyła także legitymację honorowego członka PKRD. Ojciec Święty bardzo się ucieszył, podziękował za modlitwę różańcową, którą odmawiają dzieci i pobłogosławił temu dziełu. Potem jeszcze dwukrotnie, dorastająca Magdalenka mogła się spotkać z Ojcem Świętym, co było także wielkim przeżyciem dla wszystkich członków Kół. Mając świadomość tego, że sam papież aprobuje ich działalność, z jeszcze większym zapałem tworzyli nowe Koła w celu dalszego rozszerzania modlitwy różańcowej.

Audycje rozpoczęte na antenie radiowej wciąż trwają, aż do dziś. Dziś już dorosła Magdalena tłumaczy dzieciom, jak bardzo ważne jest odmawianie Różańca Świętego, jak bardzo Matka Boża błaga wszystkich o odmawianie różańca. Prosi, aby dzieci przez modlitwę różańcową pomagały Jej zbawiać świat.

Źródła:

http://www.pkrd.vel.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=94&Itemid=90

http://pl.wikipedia.org

Istnieją także: Dziecięce Wspólnoty Różańcowe. Informuje o nich strona internetowa: http://www.naleik.nazwa.pl/wawrzyniecsochaczew/index.php/duszpasterstwo/rozaniec/dzieciecy-rozaniec.html

Dzieci tworzą również koła Żywego Różańca. Można o tym przeczytać na stronie: http://www.idziemy.pl/kosciol/rozaniec-dzieci-i-mlodziezy

Wszelkie informacje na temat utworzenia nowych Podwórkowych Kółek Różańcowych Dzieci lub zapisu do nich – można znaleźć w internecie pod adresem:

http://www.pkrd.pl/index.php/historia-pkrd/jak-zalozyc-pkrd

W trosce o rozwój duchowy dziecka, dobrze byłoby jeszcze zajrzeć na strony:

http://www.porady-mamy.pl/2013/10/pazdziernik-rozaniec-i-dziecko.html

http://www.radiomaryja.pl/multimedia/formacja-religijna-dziecka/

„O jakże pięknym jest różaniec w ręku niewinnego dziecka” (bł.Jan XXIII).