ÓŻNE SPOSOBY ODMAWIANIA RÓŻAŃCA

„Bardzo mi się spodobało porównanie modlitwy różańcowej do jazdy pociągiem. Podróż pociągiem jest długa i monotonna, jeśli nie patrzymy w okno. Tam pejzaż zmienia się co chwilę i zawsze jest coś nowego. Podobnie jest z różańcem. Klepanie „zdrowasiek” jest nudne do chwili, kiedy zanurzymy się w rozważanie tajemnic?” (ks.Jerzy Limanówka).

„Modlić można się na wiele sposobów i pewnie każdy ma swoje ulubione sposoby i modlitwy. Pierwszy lubi adorację w ciszy. Drugi woli adorować, śpiewając. Dla trzeciego istnieje tylko modlitwa Słowem Bożym. Czwarty faworyzuje brewiarz, a piąty różaniec. [Można się spotkać z niejednym z takich sposobów; można dobierać sposób dla siebie najbardziej odpowiedni; można samemu próbować ułożyć jakiś ciekawy sposób odmawiania; można to czynić na wzór świętych czcicieli różańca] Ale chyba nie tyle istotne jest co, ale jak. Z serca czy z przymusu ? Z potrzeby czy z konieczności? Z miłości czy z formalności ?” (Marcin Kaczmarczyk http://www.deon.pl/spolecznosc/artykuly-uzytkownikow/modlitwa-i-duchowosc/art,189,rozaniec-czas-zaczac.html

Już święty Ludwik Maria Grignion de Montfort w swoim dziełku „Przedziwny sekret Różańca Świętego” podaje dwa sposoby odmawiania różańca, pisząc: „Zastosujcie tę [metodę], która będzie wam bardziej odpowiadała: a raczej, możecie wy sami ułożyć inną, jak to już uczyniło niemało świętych”.

PIERWSZY SPOSÓB

„Przybądź, Duchu Święty, ześlij z nieba wzięty Światła Twego strumień.

Przyjdź, Ojcze ubogich, przyjdź, Dawco łask drogich, przyjdź, Światłości sumień.

O, Najmilszy z gości, słodka serc radości, słodkie orzeźwienie.

W pracy Tyś ochłodą, w skwarze żywą wodą, w płaczu utulenie.

Światłości Najświętsza, serc wierzących wnętrza poddaj swej potędze.

Bez Twojego tchnienia cóż jest wśród stworzenia ? Jeno cierń i nędze.

Obmyj, co nieświęte, oschłym wlej zachętę, ulecz serca ranę.

Nagnij, co jest harde, rozgrzej serca twarde, prowadź zabłąkane.

Daj Twoim wierzącym, w Tobie ufającym siedmiorakie dary.

Daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa, daj szczęście bez miary.

Ogólne ofiarowanie tajemnic

Łączę się ze wszystkimi Świętymi, którzy są w Niebie i ze wszystkimi sprawiedliwymi, którzy są na ziemi: łączę się z Tobą, Jezu mój, aby godnie chwalić Twoją świętą Matkę i chwalić Ciebie samego w Niej i przez Nią. Wyrzekam się wszystkich roztargnień, które mogą przyjść w czasie tego Różańca.

Ofiarujemy Ci, Najświętsza Dziewico, to „Wierzę...”, aby uczcić Twoją wiarę tutaj na ziemi i prosić Cię, abyś nam pozwoliła uczestniczyć w tej Twojej wierze.

Ofiarujemy Ci, Panie to „Ojcze nasz”, aby adorować Cię w Twojej Jedności i uznać Cię, czym jesteś, przyczyną i końcem wszystkich rzeczy.

Ofiarujemy Ci, Trójco Przenajświętsza, te trzy „Zdrowaś Maryjo”*), aby podziękować Ci za wszystkie łaski, których udzieliłaś Maryi i nam przez Jej pośrednictwo.

POSZCZEGÓLNE OFIAROWANIE TAJEMNIC

Tajemnice radosne:

I. Ofiarujemy Ci, Panie Jezu, ten pierwszy dziesiątek, ku czci Twojego Wcielenia i prosimy Cię przez tę tajemnicę oraz przez wstawiennictwo Twojej Świętej Matki, o głęboką pokorę serca.

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Niech łaska tajemnicy Wcielenia wstąpi do mojej duszy i uczyni ją naprawdę pokorną.

II. Ofiarujemy Ci, Panie Jezu, ten drugi dziesiątek, ku czci wizyty Twojej Świętej Matki u swojej kuzynki świętej Elżbiety i prosimy Cię, przez tę tajemnicę oraz przez wstawiennictwo Maryi, o doskonałą miłość względem bliźniego.

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Niech łaska tajemnicy Nawiedzenia wstąpi do mojej duszy i uczyni ją naprawdę pełną miłości.

III. Ofiarujemy Ci, Panie Jezu, ten trzeci dziesiątek, ku czci Twojego świętego Narodzenia i prosimy Cię, przez tę tajemnicę oraz przez wstawiennictwo Twojej Świętej Matki, o oderwanie od dóbr świata, o miłość ubóstwa i biednych.

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Niech łaska tajemnicy Narodzenia wstąpi do mojej duszy i uczyni ją naprawdę ubogą w duchu.

IV. Ofiarujemy Ci, Panie Jezu, ten czwarty dziesiątek, ku czci Twojego Ofiarowania w świątyni przez ręce Maryi i prosimy Cię, przez tę tajemnicę oraz przez wstawiennictwo Twojej Świętej Matki, o dar mądrości i czystości serca i ciała

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Niech łaska tajemnicy Oczyszczenia wstąpi do mojej duszy i uczyni ją naprawdę mądrą i naprawdę czystą.

V. Ofiarujemy Ci, Panie Jezu, ten piąty dziesiątek, ku czci Twojego znalezienia przez Maryję wśród uczonych, po całych trzech dniach odkąd Cię zgubiła i prosimy Cię, przez tę tajemnicę oraz przez wstawiennictwo Twojej Świętej Matki, o nawrócenie nasze oraz braci odłączonych (heretyków, schizmatyków i bałwochwalców).

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Niech łaska tajemnicy Odnalezienia Pana Jezusa w świątyni, wstąpi do mojej duszy i nawróci ją naprawdę.

Tajemnice bolesne

VI. Ofiarujemy Ci, Panie Jezu, ten szósty dziesiątek ku czci Twojej agonii śmiertelnej w Ogrodzie Oliwnym i prosimy Cię, przez tę tajemnicę oraz przez wstawiennictwo Twojej Świętej Matki, o doskonały żal za nasze grzechy i doskonałą zgodę z Twoją świętą Wolą.

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Niech łaska tajemnicy agonii Jezusa wstąpi do mojej duszy i uczyni ją naprawdę żałującą za swe grzechy i zgodną z Wolą Bożą.

VII. Ofiarujemy Ci, Panie Jezu, ten siódmy dziesiątek ku czci Twojego krwawego Biczowania i prosimy Cię, przez tę tajemnicę oraz przez wstawiennictwo Twojej Świętej Matki, o doskonałe umartwienie naszych zmysłów.

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Niech łaska tajemnicy biczowania wstąpi do mojej duszy i uczyni ją naprawdę umartwioną.

VIII. Ofiarujemy Ci, Panie Jezu, ten ósmy dziesiątek ku czci Twojego okrutnego cierniem ukoronowania i prosimy Cię, przez tę tajemnicę oraz przez wstawiennictwo Twojej Świętej Matki, o wielką pogardę dla świata.

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Niech łaska tajemnicy cierniem ukoronowania Jezusa, wstąpi do mojej duszy i uczyni ją naprawdę przeciwną zasadom świata.

IX. Ofiarujemy Ci, Panie Jezu, ten dziewiąty dziesiątek ku czci Twojej cierpliwości we wchodzeniu z Krzyżem na Kalwarię i prosimy Cię, przez tę tajemnicę oraz przez wstawiennictwo Twojej Świętej Matki, o wielką cierpliwość, aby nieść za Tobą nasz krzyż, we wszystkie dni naszego życia.

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Niech łaska tajemnicy Jezusa, który wchodzi na Kalwarię obciążony Krzyżem, wstąpi do mojej duszy i uczyni ją naprawdę cierpliwą.

X. Ofiarujemy Ci, Panie Jezu, ten dziesiąty dziesiątek ku czci Twojego Ukrzyżowania na Kalwarii i prosimy Cię, przez tę tajemnicę oraz przez wstawiennictwo Twojej Świętej Matki, o wielką odrazę do grzechu, o umiłowanie Krzyża oraz o dobrą śmierć dla nas, jak i dla tych, którzy w tej chwili konają.

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Niech łaska tajemnicy Męki i Śmierci Jezusa Chrystusa wstąpi do mojej duszy i uczyni ją naprawdę świętą.

Tajemnice chwalebne

XI. Ofiarujemy Ci, Panie Jezu, ten jedenasty dziesiątek ku czci Twojego triumfalnego Zmartwychwstania i prosimy Cię, przez tę tajemnicę oraz przez wstawiennictwo Twojej Świętej Matki, o żywą wiarę.

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Niech łaska tajemnicy Zmartwychwstania wstąpi do mojej duszy i uczyni ją naprawdę wierzącą.

XII. Ofiarujemy Ci, Panie Jezu, ten dwunasty dziesiątek ku czci Twojego chwalebnego Wniebowstąpienia i prosimy Cię, przez tę tajemnicę oraz przez wstawiennictwo Twojej Świętej Matki, o stałą nadzieję i wielkie pragnienie Nieba.

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Niech łaska tajemnicy Wniebowstąpienia wstąpi do mojej duszy i uczyni ją całą jakby niebem.

XIII. Ofiarujemy Ci, Duchu Święty, ten trzynasty dziesiątek ku czci tajemnicy Zesłania Ducha Świętego i prosimy Cię, przez tę tajemnicę oraz przez wstawiennictwo Twojej Świętej Matki, wiernej Jego Oblubienicy, o mądrość Bożą, aby wszyscy poznali, zasmakowali i praktykowali prawdę oraz innych do niej prowadzili.

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Niech łaska tajemnicy Zesłania Ducha Świętego wstąpi do mojej duszy i uczyni ją naprawdę mądrą mądrością Bożą.

XIV. Ofiarujemy Ci, Panie Jezu, ten czternasty dziesiątek ku czci Niepokalanego Poczęcia i Wniebowzięcia z duszą i ciałem Twojej Najświętszej Matki i prosimy Cię, przez te dwie tajemnice oraz przez Jej wstawiennictwo, o prawdziwe nabożeństwo do Niej, aby dobrze żyć i dobrze umrzeć.

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Niech łaska tajemnicy Niepokalanego Poczęcia i Wniebowzięcia Maryi, wstąpi do mojej duszy i uczyni ją naprawdę czcicielką Maryi.

XV. Ofiarujemy Ci, Panie Jezu, ten piętnasty i ostatni dziesiątek ku czci chwalebnego Ukoronowania Twojej Świętej Matki w Niebie i prosimy Cię, przez tę tajemnicę, i przez Jej wstawiennictwo, o wytrwanie i postęp w cnocie aż do śmierci oraz o koronę wieczną, która jest nam przygotowana. O tę samą łaskę prosimy dla wszystkich sprawiedliwych i wszystkich naszych dobrodziejów.

Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...

Panie Jezu, prosimy Cię, przez piętnaście tajemnic Twojego życia, męki, śmierci; przez Twoją chwałę i przez zasługi Twojej świętej Matki, abyś nawrócił grzeszników, dopomógł konającym, uwolnił dusze czyśćcowe i udzielił wszystkim nam łaski dobrego życia i dobrej śmierci , i dopuścił do uczestnictwa w Twojej chwale, by oglądać Cię pewnego dnia twarzą w twarz, i kochać Cię przez całą wieczność. Amen.

DRUGI SPOSÓB

Aby móc uczcić poprzez Różaniec: Życie, Śmierć i Chwałę Jezusa i Maryi, i aby zmniejszyć roztargnienia wyobraźni, trzeba w tym celu do każdego „Zdrowaś Maryjo” – dodać w połowie, czyli po słowie: Jezus - krótkie motto, które przypomni nam tajemnicę czczoną w tym dziesiątku. Są to tak zwane dopowiedzenia, które stanowią prosty sposób na to, aby różaniec był rzeczywiście medytacją poszczególnych tajemnic z życia Jezusa, Maryi i Kościoła... Można na początku dopowiadać ten sam tekst przy 10-ciu paciorkach jednej tajemnicy, albo wstawiać 10 różnych dopowiedzeń, czyli po jednym na każdy koraliku. Oto przykłady wstawiania tego samego tekstu w danym dziesiątku:

... I błogosławiony owoc żywota Twojego:

w 1. dziesiątku: Jezus Wcielony

w 2. dziesiątku: Jezus uświęcający

w 3. dziesiątku: Jezus biedne Dziecię

w 4. dziesiątku: Jezus ofiarowany

w 5. dziesiątku: Jezus Święty Świętych

w 6. dziesiątku: Jezus konający

w 7. dziesiątku: Jezus biczowany

w 8. dziesiątku: Jezus cierniem ukoronowany

w 9. dziesiątku: Jezus obarczony krzyżem

w 10. dziesiątku: Jezus ukrzyżowany

w 11. dziesiątku: Jezus zmartwychwstały

w 12. dziesiątku: Jezus, który wstępuje do nieba

w 13. dziesiątku: Jezus, który wypełnia nas Duchem Świętym

w 14. dziesiątku: Jezus, który nas wskrzesza

w 15. dziesiątku: Jezus, który nas koronuje

Potem na końcu pierwszej części Różańca, dodać: Dzięki tajemnicom radosnym zejdź do dusz naszych i uczyń je naprawdę świętymi.

Na końcu drugiej części: Dzięki tajemnicom bolesnym zejdź do dusz naszych i uczyń je naprawdę cierpliwymi.

Na końcu trzeciej części: Dzięki tajemnicom chwalebnym, zejdź do dusz naszych i uczyń je wiecznie szczęśliwymi.

Wszystkie powyższe rozważania zostały opracowane w tym czasie, kiedy znano tylko trzy części różańca: radosną, bolesną i chwalebną. Jednak od końca roku 2002, kiedy ówczesny papież Jan Paweł II ogłosił wprowadzenie czwartej części różańca tzw. części światła, do tych i wszystkich innych, podobnych rozważań, można samemu dopasować odpowiednie treści związane z tajemnicami zawartymi w tej nowej części, albo skorzystać z gotowych opracowań, których jest już bardzo wiele.

RÓŻANIEC ŚWIĘTY Z DOPOWIEDZENIAMI

„Dopowiedzenia do różańca to prosty sposób, aby różaniec był rzeczywiście medytacją poszczególnych tajemnic z życia Jezusa, Maryi i Kościoła. Dopowiedzenie wstawiamy w środek anielskiego pozdrowienia "Zdrowaś Maryjo". Po dopowiedzeniu kontynuujemy słowa "Święta Maryjo...". Można na początku dopowiadać ten sam tekst przy 10-ciu paciorkach jednej tajemnicy, albo wstawiać 10 różnych dopowiedzeń, czyli po jednym na każdy koraliku.

Po dojściu do pewnej wprawy możemy zacząć spontanicznie dopowiadać to, co nam podpowiada medytujący umysł i modlące się serce. Dopowiedzenia należy urozmaicać, tak formułować, by wyrażały coraz to nowe aspekty danej tajemnicy różańcowej i jej związek z naszym życiem. Formułując dopowiedzenia należy zwrócić uwagę na ich poprawność gramatyczną. Dopowiedzenie jest bowiem dalszym ciągiem zdania, którego podmiotem jest Jezus (który... ,w którym..., dzięki któremu...). Adresatem zaś całości jest ciągle Maryja, ale w centrum naszych różańcowych rozważań pozostaje zawsze Chrystus, w którym dokonało się nasze odkupienie. Różaniec jest modlitwą wybitnie chrystocentryczną”.

Jan Paweł II o „dopowiedzeniach”:

Centrum „Zdrowaś Maryjo”, poniekąd zwornikiem między jego pierwszą a drugą częścią, jest imię Jezus. Czasami przy pośpiesznym odmawianiu, to centrum uchodzi uwagi, a wraz z nim również nawiązanie do misterium Chrystusa, które jest kontemplowane. Ale to właśnie akcent, jaki kładzie się na imieniu Jezus i na Jego misterium, znamionuje znaczące i owocne odmawianie różańca. Już Paweł VI przypominał w Adhortacji Marialis cultus praktykowany w pewnych regionach zwyczaj, by podkreślać imię Chrystusa, dodając do niego refren (tzw. „dopowiedzenia”) na-wiązujący do rozważanej tajemnicy. Jest to zwyczaj godny pochwały, zwłaszcza przy publicznym odmawianiu różańca. Wyraża on dobrze wiarę chrystologiczną, odnoszącą się do różnych momentów życia Odkupiciela. Jest to wyznanie wiary, a równocześnie pomoc w medytacji, która pozwala przyswajać i przeżywać misterium Chrystusa, w naturalny sposób związane z odmawianiem „Zdrowaś Maryjo” (Jan Paweł II, Rosarium Virginis Mariae, p. 33).

Oto propozycje takich dopowiedzeń (w każdym dziesiątku takich samych) wg księdza Edwarda Daty CSMA:

[Na początku: ... i błogosławiony owoc żywota Twojego - Jezus

1. Który umacnia naszą wiarę.

2. Który utwierdza naszą nadzieję.

3. Który rozpala naszą miłość]

Tajemnice radosne

1. Któregoś Ty, o Panno, z Ducha Świętego poczęła

2. Któregoś Ty, o Panno, do Elżbiety niosła

3. Któregoś Ty, o Panno, w Betlejem porodziła

4. Któregoś Ty, o Panno, w świątyni ofiarowała

5. Któregoś Ty, o Panno, w świątyni odnalazła

Tajemnice światła

1. Który został nazwany przez Ojca Synem umiłowanym

2. Który w Kanie otworzył serca uczniów na wiarę

3. Który głosił nadejście Królestwa Bożego i wzywał do nawrócenia

4. Który na górze Tabor ukazał swoje bóstwo i chwałę

5. Który w Eucharystii stał się naszym pokarmem

Tajemnice bolesne

1. Który za nas krwią się pocił

2. Który za nas był biczowany

3. Który za nas był cierniem ukoronowany

4. Który za nas dźwigał ciężki krzyż

5. Który za nas był ukrzyżowany

Tajemnice chwalebne

1. Który zmartwychwstał

2. Który do nieba wstąpił

3. Który zesłał nam Ducha Świętego

4. Który Ciebie, o Panno, wziął do nieba

5. Który Ciebie, o Panno, w niebie ukoronował

A oto przykład nadzwyczaj bogatych propozycji dopowiedzeń, wszechstronnie zgłębiające życie Jezusa i Maryi, które w 2003 roku, czyli w Roku Różańca Świętego, na podstawie Pisma Świętego oraz Listu Apostolskiego: Rosarium Virginis Mariae Jana Pawła II - opracował ks. Jerzy Ptach, proboszcz parafii w Śmiłowie. Proszę zwrócić uwagę na to, że tutaj każdemu, pojedynczemu Pozdrowieniu Anielskiemu w kolejnych dziesiątkach, przypisane jest inne dopowiedzenie: Dopowiedzenia te zostały pozyskane z internetowej strony parafialnej: http://malgorzata.smilowo.parafia.info/rozaniec_z_dopowiedzeniami.htm

TAJEMNICE RADOSNE (poniedziałek i sobota)

I. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

1. który przez Archanioła Gabriela objawił Tobie plan zbawienia.

2. o którym prorocy mówili, że narodzi się z Dziewicy.

3. który wejrzał na pokorę swej Służebnicy.

4. który wybrał Ciebie Maryjo za Matkę.

5. który będąc przedwiecznym Słowem, stał się Ciałem w chwili gdy powiedziałaś aniołowi: Oto ja służebnica Pańska, niech się stanie wg słowa Twego.

6. który chcąc mieć Matkę , zamieszkał pod Twoim Maryjo sercem.

7. który 9 miesięcy przebywał w Twoim dziewiczym łonie.

8. który stał się człowiekiem, by w naszym ciele cierpieć za nasze grzechy.

9. który przyjmując ludzką naturę stał się do nas podobny we wszystkim oprócz grzechu.

10. który począł się z Ducha Świętego.

II. Nawiedzenie św. Elżbiety

1. któregoś Ty Maryjo pod swym sercem niosła do domu Elżbiety.

2. który chciał, byś swojej krewnej Elżbiecie zaniosła radosną nowinę.

3. który Elżbiecie napełnionej Duchem Św., pozwolił rozpoznać w Tobie Matkę Zbawiciela.

4. który już w łonie Elżbiety uświęcił Jana Chrzciciela.

5. za którego przyjście dziękowałaś słowami Magnifikat.

6. który w Magnifikat pozwolił Ci wyśpiewać wdzięczność za dzieło zbawienia.

7. który uczynił Ci wielkie rzeczy.

8. który przez Ciebie uczynił i dla nas wielkie rzeczy.

9. który pragnie, abyśmy razem z Tobą dziękowali za dzieło zbawienia.

10. który chce, by całe nasze życie było dziękczynieniem.

III. Narodzenie Pana Jezusa

1. o którym prorok Micheasz mówił, że narodzi się w Betlejem z ziemi Judzkiej.

2. dla którego nie było miejsca w gospodzie.

3. któregoś Maryjo porodziła w nędznej stajni.

4. któregoś Maryjo owinęła w pieluszki i złożyła w żłobie.

5. któremu zastępy wojska anielskiego śpiewały: Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli.

6. do którego przyszli pasterze oddając Mu pokłon.

7. do którego przybyli Mędrcy z dalekiego wschodu.

8. który przyszedł na świat, by przynieść nam pokój.

9. z którym spotykamy się w każdym człowieku potrzebującym naszej pomocy.

10. który chce, byśmy z Tobą Maryjo, trwali w rozważaniu tajemnicy Jego miłości.

IV. Ofiarowanie w świątyni

1. którego Rodzice zanieśli do świątyni, aby wypełnić przepis prawa.

2. któregoś ty Maryjo ofiarowała Bogu Ojcu.

3. którego Symeon rozpoznał w małym Dzieciątku.

4. którego Symeon natchniony Duchem Św. nazywa światłością na oświecenie pogan i chwałą ludu izraelskiego.

5. który o sobie powie, że jest światłością świata.

6. o którym Symeon przepowiedział, że będzie znakiem, któremu sprzeciwiać się będą.

7. któremu również dziś sprzeciwiają się ludzie złej woli.

8. który stale jest prześladowany w swoim Kościele,

9. który powiedział: Jeśli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować.

10. który ofiaruje się za nas w każdej Mszy św.

V. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni

1. który gdy miał 12 lat, udał się z Rodzicami do Jerozolimy na święto Paschy.

2. który pozostał w świątyni po skończonych uroczystościach.

3. którego po 3 dniach znaleźli Rodzice w świątyni.

4. który siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania.

5. którego słuchali ze zdumieniem uczeni w Piśmie.

6. do któregoś Ty Maryjo powiedziała: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie.

7. który zatroskanej Matce odpowiedział: Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do Mego Ojca?

8. który przyszedł na ziemię, aby wypełnić wolę Ojca.

9. który przyszedł szukać i zbawić to co zginęło.

10. którego i my możemy znaleźć w świątyni, w Słowie Bożym i w sakramentach.

TAJEMNICE ŚWIATŁA (czwartek)

I. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

1. który przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana Chrzciciela.

2. który przeszedł do Jana, aby być przez niego ochrzczony.

3. do którego Jan powiedział: Ty przychodzisz do mnie? To przecież ja powinienem być ochrzczonym przez ciebie.

4. który odpowiedział: Nie upieraj się teraz. Trzeba nam bowiem wypełnić wszystko, co sprawiedliwe.

5. który wszedł do wody – jako niewinny, czyniąc siebie „grzechem” dla nas.

6. który przyjął chrzest choć był bez grzechu.

7. który natychmiast po chrzcie wyszedł z wody.

8. na którego zstąpił Duch Św. w postaci gołębicy.

9. którego Ojciec ogłosił Synem umiłowanym.

10. który jest światłem świata.

II. Objawienie siebie na weselu w Kanie

1. którego zaproszono na gody weselne.

2. który przyszedł na wesele razem ze swymi uczniami.

3. do którego Matka powiedziała, że zabrakło wina.

4. który powiedział do sług: Napełnijcie stągwie wodą.

5. który po napełnieniu stągwi wodą, kazał zaczerpnąć i zanieść gospodarzowi wesela.

6. który przemienił wodę w wino dzięki interwencji Maryi, pierwszej z wierzących.

7. który w Kanie zaczął czynić cuda.

8. który objawił swą chwałę.

9. w którego uwierzyli Jego uczniowie.

10. który zaprasza nas na ucztę wiecznej radości w niebie.

- który uczestniczy w naszych ludzkich radościach.

- który Twoją, Maryjo wiarę wystawił na próbę.

- którego Ty Maryjo prosisz ciągle za nami.

- który otworzył serca uczniów na wiarę.

III. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia

1. który nauczał i mówił: nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie.

2. który szedł dobrze czyniąc, uzdrawiając wszystkich.

3. który powiedział: Ja jestem drogą, prawdą i życiem.

4. który powiedział: Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia.

5. który wzywał do nawrócenia.

6. który odpuszczał grzechy tym, którzy zbliżyli się do Niego z ufnością.

7. który po zmartwychwstaniu ustanowił sakrament pojednania.

8. który dał początek tajemnicy miłosierdzia.

9. który nauczał jako ten, który ma władze.

10. którego nauce towarzyszyło poczucie mocy.

- który głosząc naukę o Królestwie, uzdrawiał chorych i wypędzał złe duchy.

- który ukazywał się po zmartwychwstaniu przez 40 dni i mówił o królestwie Bożym.

IV. Przemienienie na górze Tabor

1. który wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, na osobności.

2. który przemienił się przed nimi.

3. którego oblicze zajaśniało jak słońce.

4. którego szaty stały się olśniewające jak światło.

5. który rozmawiał na Górze Tabor z Mojżeszem i Eliaszem.

6. do którego Piotr powiedział: Panie! Jak dobrze, że tu jesteśmy! Postawimy tu trzy namioty: Jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza.

7. o którym Ojciec z obłoku powiedział: To jest Syn mój najmilszy, słuchajcie Go!

8. który zbliżył się do apostołów i dotknął ich.

9. który powiedział do nich: Wstańcie, nie bójcie się!

10. który schodząc z góry Przemienienia powiedział: nikomu nie mówcie o tym widzeniu, dopóki Syn Człowieczy nie zmartwychwstanie!

- który odsłaniając wybranym apostołom blask swego bóstwa, przygotował ich na swą mękę.

V. Ustanowienie Eucharystii

1. który z nastaniem wieczoru przyszedł z apostołami do wieczernika.

2. który umiłował swoich do końca.

3. który w wieczerniku umywał nogi swym uczniom.

4. który powiedział do swych uczni: Miłujcie się wzajemnie, jak ja was umiłowałem. 5. który po wieczerzy wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i rozdał uczniom mówiąc: Bierzcie i jedzcie. To jest Ciało moje.

6. który biorąc kielich powiedział: Pijcie z niego wszyscy. To jest bowiem Krew moja, krew Przymierza, która będzie wylana za wielu na odpuszczenie grzechów.

7. który celebrował z apostołami Paschę.

8. który kazał to czynić na pamiątkę Jego śmierci.

9. który w Wielki Czwartek, dzień przed śmiercią pod znakami chleba i wina uwielbił Swego Ojca.

10. który daje nam się cały pod znakami chleba i wina.

- który pozostał z nami pod postacią chleba i wina.

- który w każdej Mszy Św. Karmi nas Swoim Ciałem.

- który powiedział: Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew ma życie wieczne...

TAJEMNICE BOLESNE (wtorek i piątek)

I. Modlitwa w Ogrójcu

1. który po Ostatniej Wieczerzy udał się z apostołami na modlitwę do Ogrodu Oliwnego.

2. który powiedział do uczniów: Zostańcie tu, aż odejdę tam i będę się modlił.

3. który wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i na ich oczach począł się smucić i odczuwać trwogę.

4. który powiedział do swych uczniów: Zostańcie tu i czuwajcie ze Mną.

5. który oddalił się od nich na rzut kamienia, upadł na twarz i tak się modlił: Ojcze mój, jeśli chcesz, weź ode mnie ten kielich, lecz niech się dzieje wola Twoja, nie moja.

6. który szukając pocieszenia, przyszedł do swych uczniów, lecz zastał i śpiących.

7. który powiedział: Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną?

8. który dodał: Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie.

9. który uczy nas jak modlić się w cierpieniach.

10. któremu z trwogi przed męką i z obrzydzenia naszych grzechów krwawy pot wystąpił na czole i spływał kroplami na ziemię.

II. Biczowanie Pana Jezusa

1. z którego kaci zdarli szaty.

2. którego okrutni kaci przywiązali do kamiennego słupa.

3. który z miłości do nas dał się ubiczować.

4. który ofiarował te cierpienia Ojcu za nasza grzechy, zwłaszcza nieczyste.

5. którego Ciało pod uderzeniami bicza pokryło się sińcami.

6. którego sińcami jesteśmy uzdrowieni.

7. którego grzbiet został poorany biczami.

8. który cierpiał za nas rany.

9. którego Krew tryskała przy biczowaniu i spływała po kamiennej posadce.

10. który te wszystkie tortury znosił za nas w milczeniu.

III. Cierniem ukoronowanie

1. który wyznał przed Piłatem, że jest królem.

2. którego żołnierze ubrali w płaszcz szkarłatny.

3. dla którego wymyślono jeszcze okrutniejsze tortury.

4. któremu żołnierze upletli koronę z cierni i włożyli na głowę.

5. któremu dali trzcinę do ręki i klękali przed Nim.

6. z którego drwili, mówiąc: Bądź pozdrowiony, królu żydowski!.

7. którego opluwali i bili trzciną po głowie,

8. który w cierniowej koronie cierpiał za naszą próżność i pychę.

9. którego Krew broczyła spod cierniowej korony, mieszając się z plwocinami żołdaków.

10. który z miłości do nas cierpiał okrutne rany.

IV. Droga Krzyżowa

1. któremu kaci na przeorany biczami grzbiet włożyli drzewo Krzyża.

2. który z miłości do nas wziął na Swe ramiona drzewo Krzyża.

3. który wziął na Siebie ciężar naszych grzechów.

4. który osłabiony dotychczasowym cierpieniem i upływem Krwi wiele razy w drodze upadł.

5. dla którego ulgą była Twoja Maryjo obecność na Drodze Krzyżowej.

6. który powiedział: Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje.

7. który uczy nas, że tylko krzyż jest drogą do życia.

8. który w Krzyżu zawarł naukę największej miłości.

9. który cierpiał i umarł dla naszego zbawienia.

10. który sprawił, że i my uczestniczymy w naszym odkupieniu przez dźwiganie codziennych krzyży.

V. Śmierć Pana Jezusa na Krzyżu

1. który umiłowawszy swoich, do końca ich umiłował.

2. który był posłuszny Swemu Ojcu aż do śmierci, a była to śmierć na Krzyżu.

3. który na Twoich oczach został przybity do Krzyża.

4. który zawisł na Krzyżu między niebem, a ziemią.

5. który w okrutnych męczarniach krzepił się twoją obecnością pod Krzyżem.

6. który dał Ci udział w swoich cierpieniach.

7. który konając na Krzyżu powiedział: Oto syn Twój; Oto Matka twoja.

8. który Ciebie stojącą pod Krzyżem, uczynił naszą Matką.

9. który przebaczył tym, którzy Go krzyżowali.

10. który przez śmierć na Krzyżu pokazał nam jakim potwornym złem jest każdy grzech.

V. Śmierć Pana Jezusa na Krzyżu (przebaczenie)

1. który konając modlił się: Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą co czynią.

2. który przebaczył tym, którzy Go krzyżowali.

3. który z ambony krzyża uczy nas wybaczać doznane krzywdy.

4. który w modlitwie Pańskiej nakazał nam przebaczać tak jak Bóg nam przebacza.

5. który wybaczy nam wszystkie grzechy o ile przebaczymy doznane krzywdy.

6. który z krzyża daje nam moc wybaczania naszym winowajcom.

7. który z krzyża uczy nas patrzeć na tych, którzy nas skrzywdzili.

8. który daje szanse nawet największemu zbrodniarzowi.

9. który nas już uzdrawia, gdy pragniemy przebaczyć doznane krzywdy.

10. który powiedział: Błogosławcie tych, którzy was prześladują! Błogosławcie, a nie złorzeczcie!

- który powiedział: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują. Mt 5,44

- który powiedział: błogosławcie tym, którzy was przeklinają i módlcie się za tych, którzy was oczerniają Łk 6,28

- który powiedział: gdy zamierzacie się modlić, przebaczcie sobie Mk 11,25

TAJEMNICE CHWALEBNE (środy i niedziele)

I. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

1. który trzeciego dnia po śmierci własną mocą wyszedł z grobu.

2. który zmartwychwstając pokonał śmierć, piekło i szatana.

3. który przez zmartwychwstanie udowodnił, że jest prawdziwym Bogiem.

4. którego zmartwychwstanie jest zapowiedzią naszego zmartwychwstania.

5. który powiedział do niewiast: Nie bójcie się! Idźcie i powiedzcie moim braciom, żeby się udali do Galilei. Tam Mnie spotkają.

6. który przyszedł do apostołów do Wieczernika przez zamknięte drzwi.

7. który pozdrowił przerażonych apostołów słowami: Pokój wam! Popatrzcie na moje ręce i nogi! To ja jestem! Dotykajcie i przyglądajcie się!

8. który dla naszego zbawienia nie tylko umarł, ale i zmartwychwstał.

9. który przez 40 dni spotykał się z apostołami po zmartwychwstaniu.

10. który zmartwychwstał i żyje wśród nas.

I. Zmartwychwstanie Pana Jezusa (Jezus nad jeziorem)

1. który po zmartwychwstaniu stał nad brzegiem jeziora i czule przyglądał się apostołom, zmagającym się podczas nocnego połowu.

2. który czekał na nich nad brzegiem jeziora.

3. którego apostołowie nie poznali.

4. który zawołał: dzieci, czy nie macie nic do jedzenia?

5. któremu odpowiedzieli, że nic nie złowili.

6. który kazał zarzucić sieć z prawej strony łodzi.

7. na którego słowo, apostołowie zarzucili sieć i złowili wielkie mnóstwo ryb.

8. w którego imię możemy dokonać niezwykłych rzeczy.

9. który troszczy się o nas jak dobra matka.

10. który w każdej chwili jest gotów nam pomóc.

II. Wniebowstąpienie Pana Jezusa

1. który 40 dni po zmartwychwstaniu spotkał się ze Swymi uczniami na Górze Oliwnej.

2. który powiedział do swych uczniów: Idąc na cały świat głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu.

3. który zapewnił swych uczniów, że pozostanie z nimi po wszystkie dni aż do skończenia świata.

4. który wstąpił do nieba, aby przygotować nam mieszkanie.

5. który powiedział: W domu Ojca mojego jest mieszkań wiele.

6. który pragnie, byśmy obecne życie traktowali jako pielgrzymkę do domu Ojca.

7. który obiecał nam, że zobaczymy Ojca twarzą w twarz.

8. który został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga.

9. który choć powrócił do nieba, jest obecny wśród nas.

10. który powiedział: Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich.

III. Zesłanie Ducha Świętego

1. który żegnając się z apostołami powiedział: Prosić będę Ojca, a On da wam innego Pocieszyciela, aby pozostał z wami na zawsze.

2. który powiedział: Pocieszyciel, Duch Św., którego Ojciec pośle w imię moje, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, cokolwiek wam powiedziałem.

3. który 10 dni po wniebowstąpieniu zesłał Ducha Św. na apostołów, którzy wraz z Tobą Maryjo trwali w Wieczerniku na modlitwie.

4. który zesłał Ducha Św. w postaci szumu gwałtownego wichru i ognistych języków.

5. który Ciebie Maryjo pierwszą napełnił Duchem Św.

6. który przez Ducha Św. umocnił apostołów w wierze, tak że stali się oni odważnymi i zapłonęli pragnieniem pozyskiwania ludzi dla Boga.

7. który przez Ducha Św. żyjesz i działasz w Kościele.

8. który daje nam moc swego Ducha w sakramencie bierzmowania.

9. który przez Ducha Św. oświeca nasze umysły, gdy nie wiemy co mamy czynić.

10. który przez Ducha Św. umacnia nas do mężnego wyznawania wiary i do postępowania wg jej zasad.

IV. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

1. który wziął Ciebie Maryjo z duszą i ciałem do nieba.

2. który wywyższył Cię ponad wszystko stworzenie.

3. który, sprawił, że jako pierwsza z ludzi doszłaś do pełni życia w niebie.

4. który w Twoim Wniebowzięciu zapowiada nasze wywyższenie.

5. który chce byś była dla nas drogą i bramą do nieba.

6. który pragnie byś w znaku Szkaplerza okryła nas swą macierzyńską opieką.

7. który cieszy się gdy przez nieskazitelne życie stajemy się godnymi macierzyńskiej miłości Królowej Karmelu.

8. który pragnie byśmy naśladowali Twoje cnoty.

9. który raduje się gdy szerzymy Twój kult.

10. który pragnie byśmy nosili Szkaplerz i prosili Cię na Różańcu.

V. Ukoronowanie Matki Bożej na Królową nieba i ziemi

1. który uczynił Cię Królową nieba i ziemi.

2. który wprowadził Cię w krąg życia Trójcy Przenajświętszej.

3. który przyjmując twoje współcierpienie pod Krzyżem, obdarzył Cię łaską pierwszeństwa wśród odkupionych ludzi.

4. który Cię wywyższył, gdyż w pełni odpowiedziałaś na Jego miłość.

5. który w Tobie urzeczywistnił w sposób ostateczny zjednoczenie człowieka z Bogiem.

6. który obdarzył Cię godnością królewską, gdyż w swoim ziemskim życiu byłaś pokorną Służebnicą.

7. który daje nam Ciebie za wzór i pragnie, abyśmy naśladowali Twoją postawę służby.

8. który zlecił Ci kształtowanie naszych dusz, dając Ciebie jako najdoskonalszy wzór.

9. który przez Ciebie chce królować w naszych sercach.

10. który cieszy się, gdy oddajemy się Królowej Karmelu.

***

Największy zestaw propozycji Różańca z dopowiedzeniami w różnych wersjach – można znaleźć na stronie egzorcysty kieleckiego ks.Piotra Markielowskiego http://www.petrus.kielce.opoka.org.pl/index.php/duchowosc/duchowosc-rozne-tematy

Zgodnie z zaleceniami Najświętszej Maryi Panny, by rozważania różańcowe starać się łączyć z życiem, można konkretne sytuacje, które akurat przeżywamy, rozważać pod tym kątem: co łączy nas z Maryją lub Jezusem w podobnych okolicznościach i jak Oni postępowali w obliczu takich spraw ? Pomocą mogą tutaj być gotowe opracowania rozważań różańcowych, zamieszczone na tej stronie internetowej. Rozważania te nie tylko przybliżą nas do Jezusa i Maryi, nie tylko uzmysłowią mądrość Pisma Świętego, ale ponadto będą wskazówką, jak żyć w oparciu o światłe rady tak wielu świętych, Ojców Kościoła i innych mądrych ludzi; jak wielbić i przepraszać Boga i jak dziękować Mu.

Odmawiając różaniec w jakimś większym gronie, można się modlić na dwa chóry. Część zgromadzonych odmawia „Ojcze nasz...” od początku, do słów: „...tak i na ziemi” - i to jest pierwszy chór, natomiast drugi chór przejmuje dalej tę modlitwę od słów: „Chleba naszego powszedniego...” – do końca. Podobnie: „Zdrowaś Maryjo...” odmawia pierwszy chór, a od słów: „Święta Maryjo...” – głośną modlitwę kontynuuje drugi chór. „Papież Urban VIII zadowolony z nabożeństwa różańcowego, podczas którego Różaniec Święty odmawiało się na dwa chóry w wielu miejscach w Rzymie, szczególnie w klasztorze Santa Maria Sopra Mineroa Minera, udzielił sto dni odpustu za każdy raz, kiedy się go odmówi na dwa chóry” (wg św. Ludwika jw.).

Modlitwa taka podkreśla wymiar wspólnotowy naszych rozważań życia Jezusa. Taki sposób stosuje się często w czasie wspólnych nabożeństw, ale także odmawiając Różaniec przy udziale radia czy telewizji. Choć modlący się są od siebie daleko fizycznie, urzeczywistniają wspólnotę Kościoła zjednoczonego razem w modlitwie” (ks.Łukasz Wiśniewski MIC). Modlitwa różańcowa na dwa chóry prowadzona jest w „Radiu Maryja”. Jeden chór lub pojedyncza osoba, odmawia początek każdej modlitwy, drugi chór odmawia ją do końca.

Rozważając poszczególne tajemnice różańca, można skorzystać z pięknych strof poetyckich, w które ujęto całość życia Jezusa i Maryi np.:

ROZWAŻANIA RÓŻAŃCOWE WIERSZEM NAPISANE

RÓŻANIEC

Beata Obertyńska

ZWIASTOWANIE

Kto się w świętość tej chwili wczuć i wmyślić zdoła

- w świętość, której naporu nikt prócz Niej by nie zniósł –

- kiedy z ust srebrzystego padło Archanioła

„Pan z Tobą... Poczniesz Syna. I nazwiesz Go – JEZUS”.

NAWIEDZENIE

Dwie tęcze, z których łukiem jedna w drugą wnika.

I pieśń, którą nam echo na wieczność przechowa.

I ten Duchem sprzężony podryw Poprzednika,

co z Elżbiety - przez Marię – poczuł bliskość SŁOWA.

NARODZENIE

Chwała na wysokości ! Hosanna ! Hosanna !

Niech Anieli śpiewają ! Noc gore w gwiazd pyłach !

Ziemia na twarz niech pada ! Oto Matka – Panna

własny owoc i Boga własnego powiła.

OFIAROWANIE

Jaka cisza w Twym sercu, o Nienaruszona !

Jakże cicho z rąk Boga bierzesz każdą rzecz...

Cicho – trudne przyjęłaś słowa Symeona

i cicho duszę Twoją przeszył pierwszy miecz.

ODNALEZIENIE W ŚWIĄTYNI

Gdyście wreszcie świątyni zasłonę unieśli –

kogóż to wśród doktorów ujrzałeś, Najczystsza ?

Już nie Chłopię nieletnie – już nie „syna cieśli”,

lecz wielkich spraw Ojcowskich świadomego – Mistrza...

KONANIE W OGRÓJCU

Krwawy pot, co w udręce padł Nań rosą gęstą

i Tobie obsiadł duszę... I konasz z Nim społem...

I czujesz, jak samotne Jego człowieczeństwo

o dno ludzkiej natury boskim bije czołem.

BICZOWANIE

Bierzesz w siebie świst każdy, każde cięcie bicza...

Poprzez mękę i zamęt, co Ci myśli mota,

wiesz, że Krwi ziarn wymaga siejba tajemnicza,

że to młócą Ofiarny Snop – na Chleb Żywota.

CIERNIEM UKORONOWANIE

Nigdy pokorze Twojej Twoja przyszła chwała

nie była tak boleśnie i wbrew narzucana,

jak w chwili, gdy królewską Ci wysługiwała

ta, w skronie Syna wżarta, cierniowa korona...

DŹWIGANIE KRZYŻA

W pałąk zgięte z trudnością wyprostował plecy

I spojrzał spopod cierni, przez pot, krew i łzy...

...Tacy najbliżsi Sobie... a tacy dalecy !

Bezsilni – a tak wielcy ! Syn – Matka i Krzyż !

UKRZYŻOWANIE

Gdy zgrozą zmierzcha nawet słońca tarcza ryża,

Ty stałaś i patrzyłaś – najmężniejsza z Matek –

jak w tej pierwszej Mszy Świętej na ołtarzu krzyża,

krwawa Hostia w bezkrwawy bieleje opłatek.

ZMARTWYCHWSTANIE

Nim Mu cud kamień grobu odwalił wybuchem,

nim piorunem wzwyż runął - z całunu odarty,

w noc wielbiące uniosłaś ramiona – bo duchem

pierwsza z żywych widziałaś, że powstaje z martwych !

WNIEBOWSTĄPIENIE

Kiedy w oczach Ci wietrzał i z czasów ciasnoty

wyzwolony – szedł w niebo w chmur lśnieniu połowy –

czułaś – wesela pełna i pełna tęsknoty –

że się Ciało w tej chwili znowu staje Słowem !

ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO

Co strop Kościoła wspierasz, Lilio śnieżnie krucha,

dwa razy Syna swego Matką się stawałaś:

raz w chwili Zwiastowania – raz w Zesłaniu Ducha,

raz ludzkiego – raz wtóry – Mistycznego Ciała !

WNIEBOWZIĘCIE

Jakże nie miałaś wzwyż pójść – w gwiazd szeleście,

w locie, który Aniołom skrzydła wstecz wyginał –

skoro nad własnym grobem ujrzałaś nareszcie

wezwaniem roztryśnięte ręce Twego Syna !?

UKORONOWANIE

Nieba Tobie berło i korona ! Słońc blaski !

Mnogość gwiazd i księżyców pod stopy sypnięta !

Krysztale – co na barwy rozbijasz biel Łaski !

Tęczo, nad której łukiem trwa już Trójca Święta !

RÓŻANIEC

Część radosna

I. Wcielenie Syna Bożego

Jezus przedziwnej mądrości,

Panie przedziwnej czystości,

Przez Gabryela zjawiony,

Dla nas stał się Bóg wcielony.

II. Nawiedzenie świętej Elżbiety

Jezus, dobro nieskończone,

Z Panną czystą w górną stronę,

W dom Elżbiety gdy się śpieszy,

Jana przyjściem swoim cieszy.

III. Narodzenie Syna Bożego

Jezus słodki Bóg wcielony,

Z czystej Panny narodzony,

Zaczyna krwawe ofiary,

Trzech Królów przyjmuje dary.

IV. Ofiarowanie Pana Jezusa

Jezus czystych serc wesele,

Stał się ofiarą w kościele,

Matce o Nim prorokuje

Symeon, gdy Go piastuje.

V. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni

Jezus między doktorami,

Słodkimi gdy ich ustami

Uczy: przez trzy dni zgubiony,

Z radością jest znaleziony.

Część bolesna

I. Pojmanie Pana Jezusa w Ogrójcu

Jezus krwawym potem zlany,

Od zdrajcy na śmierć wydany:

Bóg związany od stworzenia

Srogie cierpi obelżenia.

II. Biczowanie Pana Jezusa

Jezus z szat swych obnażony,

Gdy był u słupa sieczony;

Ciało szarpią, rwą sznurami,

Krew się leje strumieniami.

III. Koronowanie Pana Jezusa koroną cierniową

Jezu zelżywej korony

Cierniem okrutnie zraniony;

Król nad królami wyśmiany,

W podłą purpurę przybrany.

IV. Niesienie krzyża przez Pana Jezusa na Kalwarię

Jezus, Baranek prawdziwy,

Przez wyrok niesprawiedliwy,

Idzie na śmierć osądzony,

Niosąc krzyż, pada zemdlony.

V. Ukrzyżowanie Pana Jezusa

Jezus na krzyżu rozpięty,

Podjąwszy ból niepojęty,

Gdy umiera śmiercią srogą,

Dla nas kładzie duszę drogą.

Część chwalebna

I. Zmartwychwstanie Pańskie

Jezu od zmarłych powstawszy,

śmierć i piekło zwojowawszy;

Pokazał się pożądanym;

Matce i uczniom kochanym.

II. Wniebowstąpienie Pańskie

Jezus w Niebo gdy wstępuje,

Łaskę ludziom obiecuje;

Przy Boskiej siadłszy prawicy,

Tron wiecznej chwały dziedziczy.

III. Zesłanie Ducha Świętego

Jezus Uczniów serca czyste,

Przez łaski z Nieba ogniste,

Darami Ducha Świętego

Napełnił za przyjściem Jego

IV. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Jezus Matkę swą kochaną,

W ozdobę chwały przybraną.

Wziętą w Niebo przez Anioły,

Przeniósł na tryumf wesoły.

V. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny

Jezus w niebieskim Syjonie,

Już na wiecznej chwały Tronie,

Matkę swoją koronuje,

Gdzie z Nim na wieki króluje

Źródło: w/w fragmenty pozyskane z „Różańca o Najświętszym Imieniu Jezus” zamieszczonego na stronie: http://www.malirycerze.koszalin.opoka.org.pl/start/index.php/pl/duchowosc/modlitewnik-mr/2215-roaniec-litania-i-inne-modlitwy-do-najw-imienia-jezus

Rozważania różańcowe w formie poetyckiej, najobszerniej zostały przedstawione w „Sonetach różańcowych” Andrzeja Piotrowicza. Oto jeden z nich obrazujący pierwszą Tajemnicę części światła:

Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

I

W Rzymie Tyberiusz już od lat piętnastu rządził,

w Judei Poncjusz Piłat, Herod w Galilei.

Jan Chrzciciel, herold Pański i zwiastun nadziei

do nawrócenia wzywał każdego kto zbłądził.

Był głosem wołającym na Judzkiej Pustyni,

synem Zachariaszowym i Bożym prorokiem.

Chrztem w Jordanie przed gniewu Pańskiego wyrokiem

chronił grzeszników, nakazując dobro czynić.

Odziany w sierść wielbłądzią, w biodrach przepasany,

karmił ciało szarańczą oraz leśnym miodem.

Prostowaniem dróg ludzkich dla Pana oddany,

w natchnieniu, przed ciągnącym nad rzekę narodem.

wieścił bliskie Królestwa Niebieskiego łany,

karę niesprawiedliwym, pobożnym nagrodę.

II

Wołał: „Chrzczę wodą, lecz mocniejszy tu przybędzie,

któremu jam rozwiązać sandałów niegodny.

Przyjdzie, swojej miłości dobrych plonów głodny

I On chrzcić Duchem Świętym i ogniem was będzie !”.

Z Galilei szedł Jezus nad Jordan, do Jana:

„Ochrzcij mnie”. „To ja, Panie, pragnę chrztu od Ciebie”.

„Godzi się nam wypełnić przewidzianą w niebie

sprawiedliwość, bo ona przez Ojca zadana”.

Jan ustąpił. Gdy Jezus po chrzcie wyszedł z wody

Duch Boży spoczął na Nim jako gołębica.

Otwarły się niebiosa i słyszą narody:

„Oto widzicie tronu Mego Współdziedzica,

To Syn umiłowany Szafarz Mej nagrody.

W Nim mam upodobanie, to Moja Prawica !”.

Źródło: „Sonety różańcowe” Andrzej Piotrowicz – patrz bibliografia.

RÓŻAŃCE ŚPIEWANE

Często spotyka się różaniec śpiewany, co praktykuje się zwłaszcza podczas pielgrzymek.

Pielgrzymki piesze najczęściej przystosowują różaniec do żywych melodii marszowych, co pomaga im kroczyć pątniczym szlakiem. Pielgrzymi w autokarach, lubią śpiewać różaniec na melodię „jasnogórską”, dość często spotykaną podczas dziesiątka różańcowego, jaki zanoszony jest przed oblicze Królowej Polski po Apelu Jasnogórskim.

Ale i tutaj nikt nie ogranicza inwencji twórczych, o ile nie przekraczają cienkiej granicy dopuszczalności. Każda bowiem modlitwa musi być zanoszona do Boga i Najświętszej Panny: z wiarą, z pokorą, z godnością i szacunkiem; z pełną świadomością tego, do Kogo się ją kieruje, bo nie jesteśmy równi Bogu ani Matce Najświętszej.

RÓŻANIEC ŚPIEWANY (1)

(pierwsza wersja)

sł.: S.J.Pietkiewicz RM; muz.: S.A.Jończyk RM

Część I Radosna

Wstęp

Jak paciorki różańca przesuwają się chwile,

Nasze smutki, radości i blaski.

A Ty Bogu je zanieś, połączone w różaniec,

Święta Panno, Maryjo pełna łaski.

1. Pierwsza radość i wieczna, radość, która nie mija

Gdy na Boże wezwanie powiesz korne Twe „fiat”.

2. Druga radość ogromna, choć ukryta, nieznana,

Kiedy siebie przekreślasz, aby innym dać Pana.

3. Trzecia radość tak wielka, że jej niebo nie mieści,

Gdy się życie w kimś wzbudzi dzięki twojej boleści.

4. Czwarta radość tak dziwna, że aż trudno ją pojąć,

Że się w Panu raduje, kto Mu radość dał swoją.

5. Piąta radość radości, w pełni poznasz ją w chwale –

To Chrystusa pozyskać, Boga swego odnaleźć.

Zakończenie

My także mamy małe zwiastowania,

My też czekamy Twego nawiedzenia,

My też Jezusa z drżeniem serc szukamy.

W tajemnicach radosnych: módl się za nami.

Część II Bolesna

Wstęp jak w cz.I

1. Pierwsza boleść, gdy ciemno i łask żebrzesz w modlitwach

W Ogrójcowej agonii, choć godzinę z Nim wytrwaj.

2. Druga boleść, gdy ciosy spadną na cię znienacka,

Sercem cichym i czystym osłoń Mego Synaczka.

3. Trzecia boleść, gdy trud twój wieniec cierni oplata,

Znaj koronę Królestwa, co nie z tego jest świata.

4. Czwarta boleść, gdy dźwigasz Krzyż, co ciebie przerasta,

Na tej drodze cię czekam, w dłoniach Moich jest łaska.

5. Piąta boleść boleści – gaśnie światło, w krąg ciemność,

Nie mów, nie czyń nic teraz, stój pod krzyżem wraz ze Mną.

Zakończenie - melodia jak w cz. I

Ty też płakałaś i doznałaś trwogi

I jak nikt poznałaś nasze ludzkie drogi.

Gdy nas mrok otoczy, nie jesteśmy sami.

W tajemnicach bolesnych: módl się za nami.

Część III Chwalebna

Wstęp jak w cz.I

1. Zmartwychwstaniesz do chwały Mocą Bożą z wysoka,

Kiedy umrzesz dla siebie, gdy swą nicość ukochasz.

2. W nieba wstąpisz wyżyny w zjednoczeniu z Chrystusem,

Kiedy zstąpisz w głąb nędzy, gdy ukorzysz swą duszę.

3. Duch cię Święty ogarnie, miłość w sercu roznieci,

Kiedy wierna natchnieniom wyjdziesz Panu naprzeciw.

4. W niebo wezmą cię z sobą w szczęścia wieczne Przymierze,

Jeśli ciało i duszę złożysz Bogu w ofierze.

5. I w koronie Mej chwały Gwiazdą staniesz się jasną,

Jeśli teraz w ukryciu oddasz Mi się na własność.

Zakończenie – melodia jak w cz. I

My także mamy swą Ojczyznę w Niebie,

Tam w pełnym blasku zobaczymy Ciebie.

Tam w pełnym słońcu wszyscy się spotkamy.

W tajemnicach chwalebnych: módl się za nami.

RÓŻANIEC ŚPIEWANY

(druga wersja)

Na melodię pieśni: „Już od rana rozśpiewana”

Część I Radosna

1. Słuchaj głosu Gabriela, Święta Panno, raduj się,

Że na Matkę Zbawiciela Bóg Najwyższy wybrał Cię.

Między wielu niewiastami najgodniejszą byłaś Ty –

Nosić Króla nad królami, o Maryjo, chwała Ci !

2. Duchem Świętym napełniona do Elżbiety niesiesz wieść.

Ona, łaską oświecona, cudów Bożych głosi wieść.

Zachwyconej matce Jana śpiewasz, Mario, cudny hymn:

Wielbij duszo moja Pana, Moje szczęście tylko w Nim.

3. W nędznej szopie narodzony królów Król, wszechświata Pan,

W zimnym żłóbku położony na zbawienie ludziom dan.

Chór Aniołów „Bogu chwała” śpiewa wśród złocistych zórz,

Drży z radości ziemia cała, Pokój na nią spływa już.

4. Święta Matko, gdy w świątyni ofiarujesz Dziecię swe,

Już Symeon wróżbę czyni, że ból zrani Serce Twe.

Do Jezusowej ofiary, Święta Matko, wierny lud

Łączy swe ubogie dary, swoje prace, ból i trud.

5. Przez trzy dni Go poszukujesz: troska w radość zmienia się,

Gdy w świątyni odnajdujesz wśród uczonych Dziecię swe.

Niech Jezusa nie tracimy, święta Matko, wspomóż nas,

Niech Go zawsze znajdujemy w sercach naszych, w każdy czas.

Część II Bolesna

1. W smutnym Ogrodzie Oliwnym Jezus klęczy w straszną noc,

Zatrwożony grzechów widmem krwawej Męki czuje moc.

Chętnie kielich ten przyjmuje, o Maryjo, za Twój lud,

Za grzeszników ofiaruje Męki swojej ból i trud.

2. Pod biczami katowskimi Krew z najświętszych płynie ran,

Z rękami przywiązanymi cicho cierpi Chrystus Pan.

Każdy cios Twe Serce rani, strasznie cierpi dziś Twój Syn,

Za nas, o Najświętsza Pani, na zgładzenie naszych win.

3. Ostra cierniowa korona sprawia Mu nieznośny ból,

Siłą na głowę wtłoczona. Jakże cierpi Chrystus Król !

Znikąd nie masz już pociechy, Matko Święta, straszne dni,

Syn za moje cierpi grzechy, o Maryjo, przebacz mi !

4. Ciężkim krzyżem obarczony, tysiącem okryty Ran,

Zgrają łotrów otoczony na Kalwarię idzie Pan.

Trzykroć upada wśród drogi. O Maryjo, Serce Twe

Znowu ból przeszywa srogi, jakże kochasz dzieci swe.

5. Krzyż wysoko się unosi, Krew wypływa z Boskich Ran.

Jego Serce za nas prosi kiedy w mękach kona Pan.

Wraz z Ofiarą wypełnioną, Maryjo, my, dzieci Twe,

Z duszą Twoją udręczoną w żalu szczerym łączym się.

Część III Chwalebna

1. Niech rozbrzmiewa Bożej chwały pieśń radosna w świata dal,

Bo Zbawiciel Zmartwychwstały w radość zmienia ból i żal.

Już minęła Twa udręka, Matko, radość w sercu drży,

Gdy Twojego Syna ręka sama Twe ociera łzy.

2. Otoczon gronem Aniołów do Niebios wznosi się bram.

Pośród wiernych Apostołów – Zbawca nas, Pan Jezus sam.

Matkę jeszcze pozostawia na pociechę uczniom swym,

By w świętości ich wspierała, aż się wszyscy złączą z Nim.

3. W Wieczerniku zgromadzeni z Matką Przenajświętszą wraz,

W cichych modłach zatopieni uczniowie spędzają czas.

Nagle języki ogniste, Nad głowami szum i ruch,

W Apostołów serca czyste zstąpił z Nieba Święty Duch.

4. Na tej ziemi Matka Święta wypełniła wszystko już,

Z duszą, z ciałem Wniebowzięta przez Aniołów w blaskach zórz.

Wieczne szczęście już Jej świeci, z Boskim Synem łączy się.

Dla nas, ziemskich swoich dzieci hojne dary z Nieba śle.

5. Radość w Niebie znów panuje, hymny cudne wkoło brzmią,

Sam Pan Jezus koronuje na Królowę Matkę swą !

Pozwól, Matko, prosim Ciebie, kiedy miną życia dni,

Z Aniołami w cudnym Niebie wdzięczną chwałę śpiewać Ci.

RÓŻANIEC ŚPIEWANY

(trzecia wersja)

Część I. Radosna

(śpiew na melodię „Idźmy, tulmy się jak dziatki”)

Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

Święta chwila Zwiastowania miłość Bożą nam odsłania.

W wielkiej ciszy i skupieniu Maria słucha o wcieleniu.

Spośród wszystkich niewiast Tyś wybrana, swoją wiarą zachwyciłaś Pana,

Nam też wierzyć mocno trzeba, by dostąpić łaski z nieba.

Nawiedzenie św. Elżbiety

W tajemnicy nawiedzenia Maria wzorem poświęcenia.

Swojej krewnej chętnie służy, dla niej znosi trud podróży.

Wnosi radość w progi Zachariasza, Chrzcicielowi świętość już wyprasza.

Wielbij duszo moja Pana, że nam Maria na wzór dana.

Narodzenie Pana Jezusa

Cały świat się w niebo zmienia w noc Bożego Narodzenia.

Więc się cieszymy z pasterzami - Bóg zamieszkał między nami.

Lecz uboga jest święta Panienka, twardy żłobek, licha też stajenka

Nie chcę bogactw mieć na świecie - bądź mym skarbem, Boże Dziecię.

Ofiarowanie Pana Jezusa w Świątyni

Pośpiesz z Marią do świątyni, patrz co z posłuszeństwem czyni:

Składa Syna na ofiarę, z Nim gołębi białych parę.

Widzisz szczęście w oczach Symeona, jak serdecznie tuli Go w ramionach

Odtąd śmierć go nie przestrasza, ujrzał swojego Mesjasza.

Odnalezienie Pana Jezusa w Świątyni

Jezus zginął. Pełne troski smutne serce Matki Boskiej.

Wraca, szuka bez wytchnienia w tajemnicy znalezienia.

Wreszcie widzi swego Syna, który słucha i pytać zaczyna...

Szukać, znaleźć mego Pana - pomóż mi, Niepokalana.

Część II. Światła

Chrzest Jezusa w Jordanie

Po kuszeniu na pustyni na brzeg rzeki zmierza Pan.

Wolę Boga Ojca czyni, chrzest od Jana przyjmie tam.

Obłok z nieba ukazany i zstępuje Święty Duch.

„Tyś mój Syn umiłowany”, niech Cię chłonie ludzki słuch.

Objawienie Pana Jezusa na weselu w Kanie

Na weselu krewnych w Kanie brakło wina: „Cóż za wstyd !”.

Maria zna zakłopotanie, prosi: „Synu, uczyń cud”.

Jezus pomoc swoją daje i kłopotom kładzie kres.

Woda winem już się staje, objawiona boskość jest.

Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia

Przemierzając Świętą Ziemię, Ewangelię głosił Pan

I nauczał ludzkie plemię, że już Mesjasz z nieba dan.

O Królestwie Bożym prawił, nawrócenie ludzi chciał.

Nam depozyt ten zostawił, by zbawienie każdy miał.

Przemienienie na Górze Tabor

Wobec uczniów na Taborze Jezus zmienił wygląd swój:

Twarz jaśniała niczym zorze i świetlisty stał się strój.

Mojżesz, Eliasz z Nim przebywa, a z obłoku słychać głos;

Miłość Bóg Ojciec odkrywa, w Synu Bożym pewny los.

Ustanowienie Eucharystii

Już się zbliża czas Ofiary, na wieczerzy wszyscy są.

Jezus dał największe dary: Ciało swoje i Krew swą.

Eucharystię ustanawia, by pozostać z nami mógł.

Przez nią każdy z nas się zbawia, Jezu, dzięki za ten cud.

Część III. Bolesna

(śpiew na mel. „Matko Najświętsza, do Serca Twego”)

Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

Spójrz jak w Ogrójcu, tam pod drzewami,

Pan Jezus płacze gorzkimi łzami.

Serdeczną skruchą za nasze grzechy

Sprawię najwięcej Jemu pociechy.

Biczowanie Pana Jezusa

Siepaczów rózgi, co z całej siły

Ciało Jezusa pokaleczyły

Nam się należą za przewinienia

Znośmy więc chętniej wszelkie cierpienia.

Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa

O Jezu, pozwól zdjąć z Twojej Głowy

Ten przebolesny wieniec cierniowy.

Wiem, że przez każdy akt posłuszeństwa

Ujmuję kolec Twego męczeństwa.

Droga krzyżowa Pana Jezusa

Ciężarem krzyża zgięty ku ziemi,

Z oczyma łzami i krwią zlanymi

Idzie Baranek pełen cichości.

Naucz mnie, Jezu, swej cierpliwości.

Ukrzyżowanie i śmierć Pana Jezusa

Twój Bóg na krzyżu z miłości kona,

Spójrz jak szeroko rozwarł ramiona.

Całemu światu niesie Zbawienie

Dzięki Ci, Jezu, za odkupienie.

Część IV. Chwalebna

(śpiew na mel. „Królowej Anielskiej”)

Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Przy grobie Jezusa zmarłego żołnierze trzymali swą straż

Zmartwychwstał poranku trzeciego, jak wcześniej już zapewniał nas.

Rozpocznij z Nim odtąd nowe życie, coraz lepiej spędzaj dzień.

On swych łask udzieli Ci obficie, wpatruj się z miłością weń.

Wniebowstąpienie Pana Jezusa

Niech śpiewa radośnie świat cały, przeminął cierpienia już czas

Do nieba wstępuje Pan Chwały ! Tam szczęście wieczne czeka nas.

Gdzie Twój skarb jest, tam i serce twoje” - rzekłeś kiedyś, Jezu, nam.

Niech o niebie myśli serce moje i do jego dąży bram.

Zesłanie Ducha Świętego

Duch Święty, to Bóg Pocieszyciel. co przyniósł miłości swej dar

Gdy odszedł z tej ziemi Zbawiciel - Zdrój żywy, Radość, Miłość, Żar.

Tak zaistniał Kościół od tej chwili i jak Chrystus uczy nas,

Módlmy się, aby go wszyscy czcili, przy nim trwali w każdy czas.

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Już wzięta Maryja do nieba - Aniołów rozśpiewał się chór

I nam także wielbić Ją trzeba, bo daje nam cnót wszelkich wzór.

Przyjm, Maryjo, wieńce różańcowe, które dziś składamy Ci.

Niech jak kwiaty zdobią Twoją głowę, Niech Ci wieczna chwała brzmi.

Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królową Nieba i Ziemi

Świętością jak szatą odziana, dwanaście gwiazd zdobi Jej skroń.

Na wieki Królową obrana - łask pełną chyli ku nam dłoń.

Prawdą jest, że nie słyszały wieki, by kto próżno wzywał Cię.

Pod płaszczem serdecznej Twej opieki racz, o Matko, skrywać mnie.

Wiele jest wersji Różańca śpiewanego. Wystarczy wejść z tym hasłem na Youtube albo poszukać poprzez google. Oto niektóre z nich:

https://www.youtube.com/watch?v=L8DoGiOQNN4 (także Koronka do Miłosierdzia Bożego: na https://www.youtube.com/watch?v=yF1nkqrIKa4)

http://www.aniol.org.pl/site/index.php?option=com_content&view=article&id=98:rozaniec-spiewany&catid=12:zastep-rycerstwa-swietego-michala-archaniola&Itemid=92

http://rozance-i-koronki.blog.pl/tag/rozaniec-do-najswietszej-maryi-panny-caly-spiewany/

„Jednym ze sposobów odmawiania Różańca jest wpatrywanie się, jak moc Boża w danej tajemnicy ukrywa się, ujawnia i działa. Można więc przed daną tajemnicą powiedzieć: pragnę przez moc tej tajemnicy... albo: wzywam moc tej tajemnicy w intencji... gdyż przez wiarę w moc Różańca, otrzymujemy jego moc” (wg Barbary Kloss).